Het dilemma is als volgt. In mijn landschapstuin lopen koeien. Zwarte Galloway koeien. Heel leuk, en heel mooi.
Echter....ze eten alles wat los en vast zit op.
Toen ik hier begon met mijn beheer waren alle bomen kaal tot op 2 meter hoog. Veel basten afgevreten waardoor er bomen dood gingen. Op zich geen bezwaar omdat er veel dezelfde bomen te dicht bijeen staan. Maar de keerzijde is dat zonder ingrijpen er een nieuwe mono-cultuur onstaat.
Een mono-cultuur van die enkele bomen en struiken die wél koe bestendig zijn.
Welke zijn dat dan?
Koebestendig zijn: vlierbomen, meidoorn, elzen, grote kersenbomen, grote eiken, kastanjebomen en beuken. De grote bomen omdat daar de bast niet lekker van is. van kleine exemplaren (zaailingen) worden de twijgen van afgevreten waardoor ze nooit meer groot worden...
De zachtere boomsoorten als wilgen en essen worden met huid en haar verslonden.
De kunst is nu om die bomen en struiken te zoeken die ook als ze klein zijn (gepoot uit stekken) niet gegeten worden door koeien. Ze mogen niet giftig zijn en ze moeten passen in een Hollandse polder.
Wonder boven wonder blijken dat bijvoorbeeld bessenstruiken te zijn. Rode bes en zwarte bes hebben vlezig blad en worden niet gegeten. Hazelnootstruiken gaan redelijk. Gagel ruikt sterk en wordt ook niet gepakt.
Bramen en wilde rozen gaan goed maar gedragen zich wat woekerig.
Als je de wilg dan weer tussen de bramen poot (stekels) laat de koe hem ook met rust en kan hij ook door groeien.
Leuke puzzel met soms hillarische effecten.
Toen ik de eerste keer wilgetenen gezet had kwamen de koeien in looppas aan om mijn nieuwe aanplant met smaak te verorberen.
Daar konden we alleen maar smakelijk om lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten